Vaktija Sokolac na našoj stranici je usklađena sa vaktijom IZ. Možete biti sigurni da je tačna i ispravna. 

Vaktija Sokolac je raspored islamskih dnevnih molitvi za svaki dan i naznaka za početak i završetak posta u vremenu kada nastupi mjesec Ramazan.

Kada vjernik stupa u namaz mora znati da li je nastupilo namasko vrijeme, a da bi znao tačno vrijeme on će pogledati namaska vremena na vaktiji.

VAKTIJA SOKOLAC – HISTORIJA

Najstariji tragovi života na Glasinačkom području otkriveni su na lokalitetu Pećina pod lipom (Podlipa) u selu Kadića Brdo kod Knežine. Oni pripadaju dobu srednjeg i mlađeg paleolita, odnosno vremenu od 40.000-10.000 godina prije naše ere. Radi se o manjem staništu, potkapini koja je koristila zaklon stijenovitog masiva. Uz alatke i tragove života neandertalskog čovjeka i homo sapiensa, posebno su značajne gravure u stijeni iz vremena oko 12.000 godina prije naše ere koje, uz slične crteže iz potkapine Badanj u Hercegovini, predstavljaju jedine primjere paleolitske umjetnosti na prostoru jugoistočne Evrope.

Najveći nivo razvoja Glasinačko područje je ostvarilo u vremenu od 8. do 5. vijeka prije naše ere, odnosno u starijem željeznom dobu, kada je ovdje bilo glavno središte velikog starobalkanskog plemena Autarijata. Iz ovog doba je na širem glasinačkom prostoru poznato preko 50 utvrđenih naselja i veliki broj grobova (tumula). Na samom glasinačkom području je u vremenu do 1897. godine istraženo oko 1300 praistorijskih grobnih humki i otkriveno preko 3500 grobova. Na osnovu tih nalaza definisana je Glasinačka kultura, jedna od najpoznatijih praistorijskih kulturnih cjelina u evropskoj arheologiji.

U rimsko doba ovo područje je korišćeno uglavnom kao komunikacija, dok je značajnijeg zadržavanja bilo samo na njegovoj krajnjoj periferiji – na mjestu današnje Rogatice.

I u srednjovjekovnom kontekstu Glasinac se takođe spominje u vezi sa karavanskim putevima koji idu preko Glasinačkog polja i koje su uglavnom koristili dubrovački trgovci. Najraniji pisani izvori koji o tome govore potiču s kraja 14. vijeka, tj. iz doba kada je ovaj prostor pripadao kneževstvu Pavlovića. Tu se najčešće spominje postojanje carine i crkve na Glasinačkom polju. Mada nema direktnih podataka o postojanju carine, otkrivena je crkva koja je bila izgrađena polovinom 14. vijeka.Uz nju je velika nekropola sa stećcima, što pokazuje da je ovdje u to vrijeme bio administrativni centar i glavno mjesto na Glasincu. Postojanje grobova je jasan znak postojanja stanovništva, te se može reči da je u doba kasnog srednjeg vijeka moralo biti barem onoliko naselja koliko je bilo i nekropola koje su im pripadale.

Krajem 14. vijeka u Bosnu prodiru Turci da bi je 1463. konačno osvojili. Sve do sredine 19. vijeka u Sokocu nije bilo ni jedne kuće. To zemljište pripadalo je selu Baltićima. Na lokalitetu Sokoca, 1852. godine ulogorilo se 16 bataljona turske vojske. Tada je podignut prvi han (ili današnja kafana) a oko hanova se polako razvijalo naselje koje je postalo središtem za cijeli kraj.

Poslije više od četiri vijeka tursku okupaciju je zamijenila austrougarska vladavina Bosnom.Po Berlinskom ugovoru od 13. jula 1878. godine Austrougarska je zaposjela Bosnu i Hercegovinu.Prelaz ispod turske pod austrougarsku vlast bio je, na Glasincu, obilježen novim stradanjem stanovništva. Zabranjuje se srpski jezik i srpsko pismo – ćirilica i nastoji uvesti „bosanski zemaljski jezik“ i stvoriti posebna „bosanska nacionalna svijest“, uvodi se ime „Bošnjaka“, zabranjuje se upotreba srpskih knjiga u BiH. Odmah u početku ratovanja, na Glasincu su bili koncentrisani veliki odredi austrijske vojske. Ta vojska se ponašala na Glasincu kao u neprijateljskoj zemlji, iako je on bio dio Austrougarske države. Sokolac je dobio status opštine za vrijeme Austrougarske, a osnivač i prvi predsjednik opštine Sokolac bio je Rade Mijatović.

U toku I svjetskog rata naselja sadašnje opštine Sokolac bila su popaljena, razrušena. Sokolački prostor između I i II svjetskog rata spadao je u tzv. pasivne krajeve Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, kasnije Kraljevine Jugoslavije.

Na teritoriji opštine Sokolac intenzitet Narodno – oslobodilačkog rata (1941-1945) jako se osjetio. Po završetku II svjetskog rata prišlo se obnovi porušenog, grade se dobrovoljnim radom zadružni domovi, obnavljaju se škole i grade nove. Vrši se elektrifikacija sela.

Teritorija opštine Sokolac sastavljena je od različitih administrativnih jedinica. Zakonom o područjima srezova i opština iz 1962.godine u Narodnoj Republici Bosni i Hercegovini formirana je sadašnja opština, koja nije promijenila strukturu naselja poslije rata od 1992-1995.godine. Zapravo, opština je imala 88 naselja koje je poslije Dejtonskog sporazuma (1995) zadržala. Međutim, po Statutu opštine Sokolac, donesenom 2005.godine, područje opštine Sokolac obuhvata još i sljedeća naseljena mjesta: Ceribašiće, Gornje Drapniće i Šaševce, kao i dijelove atara naselja Gurdići, Kolakovići, Krajšići i Kruševo.

VAKTIJA SOKOLAC – GEOGRAFIJA

Opština Sokolac se nalazi u jugoistočnoj Evropi, na Balkanskom poluostrvu, u istočnom dijelu Republike Srpske. Prostire se na širokom platou Glasinca, u podnožju planine Romanije, sa nadmorskom visinom od 800 do 1.300 m. Opština Sokolac je jedna od gradskih opština Grada Istočno Sarajevo i sa površinom od 700 km² spada među teritorijalno veće opštine u Republici Srpskoj.

Administrativno graniči sa opštinama Rogatica, Han Pijesak, Pale i Stari Grad, a sjevernim dijelom sa opštinama Olovo i Ilijaš u Federaciji BiH.

Položaj sokolačke opštine određen je geografskim koordinatama između 43° 50ˈ (najjužnija tačka južno od naselja Ozerkovići) i 44° 06ˈ (najsjevernija tačka vrh Palež /1193 m/ sjeverno od Gornjih Drapnića) sjeverne geografske širine i 18° 32ˈ (najzapadnija tačka na Ozrenu, jugozapadno od naselja Vrhovine) i 19° 01ˈ (najistočnija tačka na Devetaku, šuma Bukova gora) istočne geografske dužine (po Griniču).

Opština Sokolac ima povoljan geografski položaj kome su doprinijele savremene drumske saobraćajnice. Nalazi se na raskrsnici magistralnih puteva iz Sarajeva prema Srbiji, Crnoj Gori, i iz Srbije prema Crnoj Gori i prema Jadranskom moru. Preko opštinske teritorije vode magistralni putevi Sarajevo – Podromanija – Sokolac – Zvornik – Beograd (M19) i Podromanija – Rogatica – Višegrad – Užice (M19.3), kao i regionalni put Sokolac – Knežina – Olovo.

Prema orografskim karakteristikama na osnovu činjenice da ovo područje pripada dijelu unutrašnjih Dinarida, prostor opštine Sokolac ima karakteristike brdsko-planinskog područja, gdje dominiraju površi iznad 1000m nadmorske visine. Na području opštine Sokolac prostire se nekoliko visinskih zaravni – polja, među kojima se ističu svojom veličinom Glasinačko polje, Luburić polje i Poljak polje.

Vaktija Sokolac je raspored dnevnih molitvi za svaki dan i naznaka za početak i završetak posta za vrijem Ramazana. Ako vas zanimaju vaktije za druge gradove posjetite stranice: Vaktija Srebrenik, Živinice vaktija, Gračanica vaktija, vaktija Gradačac, Banovići vaktija, Kalesija vaktija i vaktija Brčko.